Dans ettin, güldün, eğlendin, göz göze geldin, gülümsedin; içten hepsi.

Başka dünyanın yüzleri, sanki burası son çıkış.

Sanki o gülümsediğin insanların yüzleri kaybolacak, sonsuza.

Sonra başka birinin gözleri, daha içten gülümseyenini görmemiştin.

Seni senden çok yaşamış, kendi hayatını sana bırakır, kendi hayatını sende görür gibi.

Yanına geliyor. “Mutlu yaşayın.”

Etrafına bakıyorsun, meyhane insanları, sizin müziğiniz sizin yemeğiniz.

Burada hayattasınız. Mutlu yaşayın. mutlu.! yaşayın.!

Gün gelir sen de geçmişini gördüğün miniğe mutlu yaşa dersin, mutluluğu bulursan tabii.

Meyhane insanları..

G. GÜVEN/11-B