Tüm canlılar duygulara sahiptir. Mutluluk, üzüntü, şaşırma gibi birçok duygu bizim o andaki ruh halimizi ve davranışlarımızı belirler. Hatta, vücudumuz bile buna göre tepkiler gösterir. Ama ne olursa olsun insanoğlu için en önemli duygu her zaman mutluluk olmuştur. Bu yüzden varoluşumuzdan beri mutluluğun sırrını arıyoruz.

Bu mutluluk arayışının en büyük sebebi de zor bulunmasıdır. Genelde bizler her zaman üzgün olduğumuz anı hatırlarız. Tarih boyunca bütün şiirler, şarkılar ve yazılar genellikle her zaman üzüntüyü anlatır. İşte bu üzüntüde bizi her zaman ayakta tutan direnç, umut duygumuzdur. Ne olursa olsun en büyük üzüntümüzde bile geleceğe umut dolu gözlerle baktığımız için hayattayız belki de. Bence umut duygusu bir nevi hayata tutunma duygumuz.

Peki siz umut etmeden yaşadığınız bir dünya düşündünüz mü? Eğer ki düşünmediyseniz gelin beraber düşünelim. Üzülüyorsunuz ve geleceğe mutlu gözlerle bakamıyorsunuz. Ne kadar kötü değil mi? Çevrenizdeki herkes mutsuz, herkes karamsar, herkes gelecek adına kötü yorumlar yapıyor. Ne kadar kötü bir hayat! Ancak ben, artık insanların biraz böyle düşünmeye başladığına inanıyorum.

Pandemi döneminin uzunluğu artık insanları karamsarlığa ve kötü düşünmeye yöneltti. İnsanlar mutsuz, haberler insanlığı karamsarlığa ve mutsuzluğa sürüklüyor ve üstelik belirsizlik insanları daha da tedirgin ve ümitsiz hale getiriyor.  Fakat ben hayatta ne yaşarsak yaşayalım içimizdeki ışığı, o umut duygusunu hiç söndürmememiz gerektiğine inanıyorum.

İnsanlık her zaman kötü durumlarla karşılaşmış ama ne olursa onların üstesinden gelmiş. Güçlüklerin bizi daha çok geliştirdiğini unutmamamız gerek. Başarılı insanlar, düştükleri zaman ayağa nasıl kalkmaları gerektiğini bilirler, genelde bu onların ortak özellikleridir. Onları başarılı yapan da kendilerine güvenip içlerindeki umut ışığının hiç söndürmemek. Asla unutmamalıyız ki en karanlık, en uzun, en korkutucu tünelin sonunda bile o aydınlık gün ışığı görülüyor ve pes etmeyen herkes o tünelden ne olursa olsun bir şekilde çıkmayı başarıyor.

                                                                                                                                                             9-A SINIFI C. ÖZKAYA